Boezio, La consolazione della filosofia, II ( sulla fortuna ).

Fortunae te regendum dedisti: dominae moribus oportet obtemperes. Tu vero volventis rotae impetum retinere conaris? At, omnium mortalium stolidissime, si manere incipit, fors esse desistit. 

   
Haec cum superba verterit vices dextra, 
Exaestuantis more fertur Euripi, 
Dudum tremendos saeva proterit reges 
Humilemque victi sublevat fallax vultum. 

Non illa miseros audit aut curat fletus 
Ultroque gemitus, dura quos fecit, ridet. 
Sic illa ludit, sic suas probat vires 
Magnumque tristis monstrat ostentum, si quis 
Visatur una stratus ac felix hora.